Pozitif Dusunmeyi Dusunmek

Dusunmeyi dusunmek ilk anda cok anlamsiz gelebilir. Ama ise yariyor...Anlatmaya calisayim...

Duydugumuz, okudugumuz seyleri bir anda hemen hayata gecirmek o kadar da kolay olabilen bir sey degil. Kavrama boyutundan eylemlere gecis asamasina kadar herkesin gecirdigi sure cok farkli. Ben de bu sure degisiyor. Kavradigimi sandigim bilgiyi bir kez uyguladiktan sonra unutma egiliminde oldugum icin, eger cabuk harekete gecmissem sonrasinda uzun sureli bir durma haline geciyorum. Su an deneyimledigim gibi.

Sanirim insan etrafinda pozitif dusunebilen kisileri daha cok gormek, onlarin yasantilarina bizzat sahit olmak istiyor: Onlarin soludugu havayi solumak, gozlemlemek ve onlari taklit ederek eyleme gecebilmek en kolay ve zahmetsiz yol. Bu yuzden cocuklar icin buyuklerin rol modeli olusunu artik daha cok onemsiyorum. Yetiskinler icin bu cogu zaman yalniz oynanilan bir oyun oluyor. Hep hayiflanmisimdir kisinin yetiskin yasta kendisine ornek alabilecegi ne kadar az sayida kisi var diye. Onlar da cogu zaman hayatinin icinde bile olmuyor.

Ornekler etrafimda olmadigi zaman, benim bazi seyleri kendime ogretebilmek icin yapmaya calistigim sey pozitif dusunmek icin metodlar dusunmek...Bu da dusunmeyi dusunmek iste... Olaylar karsisinda spontene pozitif dusunebilmek ve eylemlere bu davranis seklini yansitabilmek gercekten zaman ve gayret isteyen bir sey.