Tamam dogruyu soyleyecegim. Ya icinden gelerek iyisindir, yada berbat hissediyorsundur. Bir caba ortaya koyarak dusuncenin akisini degistirmek cok sacma geliyor bir suredir. Yani kotu bir hissi, iyi hisse donusturmek icin kendine yalan mi atmak durumundasin illede? Bu isin yalan atmadan, sekerle kaplamadan, gercekligi bozmadan ama yinede kendine zarar vermeden yapmanin bir yolu yok mu? Var, eminim. Insanin kendisini motive eden seyleri biliyor olmasinda sakli olmali bu. Gec mi kaldik bunlari kesfetmekte? Beni tembellestiren bahanelerin arkasina siginmak da ofkelendiriyor artik. Motivasyonunu saglayan his, dusunce her ne ise, sisteme gerekli seyi pompalayacak mekanizma o. Donusumu saglayacak...Yoksa iyimser insan oyununun, pozitif dusunce cabalarinin hep ortasinda kalip, basa donuyor insan. Kendine yalan attigin icin ofken katlanarak artiyor...
Niye mi bunlara takildim kaldim. Cunku bunun kendimce yontemini bulursam biliyorumki dis etkenlerin degismesini beklemeden kendi icimde halledebilicem her zaman. Yada soyle diyeyim, zorla ugrasmak, zor olan icin cozum bulmak hosuma gidiyor. Kafamin bunlarla mesgul olmasi iyi geliyor.
